Popularna włoska przekąska z ciasta drożdżowego, z oliwą i białym winem, przygotowywana w wersji słodkiej lub słonej z pieprzem, czosnkiem czy koprem włoskim.
Nie potrzeba do nich wielu składników ale przyznaję, że wymagają nakładu pracy i czasu, trzeba wyrobić ciasto, odstawić, przygotować krążki, obgotować we wrzątku a następnie upiec. I do końca nie byłam pewna efektu gdyż ciasto sprawiło mi trochę kłopotu. Jednak jak tylko spróbowałam pierwszego ciasteczka....Ale od początku:
- 500 g mąki pszennej
- 100 g oliwy
- 100 g białego półwytrawnego wina
- 10 g drożdży
- 1 łyżeczka soli
- 1 łyżeczka mielonego pieprzu czarnego
- 1 łyżeczka mielonego pieprzu zielonego
- 1 łyżeczka ostrej mielonej papryki
Wszystkie składniki łączymy w misie i wyrabiamy ciasto. Powinno być gładkie i ciągliwe. Należy uważać na proporcje mąki i nie dawać całej do miski od razu. Moje ciasto wyszło bardzo suche, musiałam podlać je jeszcze odrobiną wina by dało się zagnieść. Później, po wyrośnięciu, na etapie formowania wałeczków, bardzo się rozwarstwiało, przypisuję ten defekt właśnie zbyt suchej mące.
Ciasto zagniatamy w kulę i odstawiamy w ciepłe miejsce na godzinę do wyrośnięcia (nie wyrośnie zbyt mocno). Po tym czasie odrywamy kawałeczki ciasta, rolujemy wałeczki o długości 8-10 cm i średnicy ok 0,5 cm i zwijamy je w krążki o średnicy ok 3 cm.
Z podanej porcji wychodzi ok 90-100 ciasteczek. Ciasteczka nie odkształcają się i nie przyklejają do papieru, są lśniące, lekko twarde i tłuste.
W rondlu (lub dwóch) zagotowujemy wodę i wrzucamy na wrzątek po 10 krążków. Wyjmujemy je łyżką cedzakową natychmiast jak wypłyną na wierzch. Wykładamy na papier by wyschły a następnie na blaszkę do pieczenia. W oryginalnym przepisie zaleca się piec 20 minut w temp. 180 st. C., następnie ok 30 minut w temp. 160 st. C. Jako że w gazowym piekarniku nie mam możliwości programowania temperatury, piekłam je metodą prób i błędów więc pierwsze trochę się spiekły. Najpierw 20 minut w temp. ok 180-200 st. C. a następnie ok 15 minut w temperaturze zmniejszonej na maksa; następne partie piekłam już tylko ok 30 minut w dobrze nagrzanym piekarniku i to wystarczało.
Taralli są przepyszne, pikantne i chrupiące. Zdecydowanie warte nakładu pracy jaki trzeba włożyć w ich przygotowanie. Zjada się je mimochodem i nie można się od nich oderwać. Podobne nieco w smaku do paluszków lub precelków.
Z podanej porcji wychodzi ok 90-100 ciasteczek. Ciasteczka nie odkształcają się i nie przyklejają do papieru, są lśniące, lekko twarde i tłuste.
W rondlu (lub dwóch) zagotowujemy wodę i wrzucamy na wrzątek po 10 krążków. Wyjmujemy je łyżką cedzakową natychmiast jak wypłyną na wierzch. Wykładamy na papier by wyschły a następnie na blaszkę do pieczenia. W oryginalnym przepisie zaleca się piec 20 minut w temp. 180 st. C., następnie ok 30 minut w temp. 160 st. C. Jako że w gazowym piekarniku nie mam możliwości programowania temperatury, piekłam je metodą prób i błędów więc pierwsze trochę się spiekły. Najpierw 20 minut w temp. ok 180-200 st. C. a następnie ok 15 minut w temperaturze zmniejszonej na maksa; następne partie piekłam już tylko ok 30 minut w dobrze nagrzanym piekarniku i to wystarczało.
Taralli są przepyszne, pikantne i chrupiące. Zdecydowanie warte nakładu pracy jaki trzeba włożyć w ich przygotowanie. Zjada się je mimochodem i nie można się od nich oderwać. Podobne nieco w smaku do paluszków lub precelków.
